اُگهاڙي مَٿي لاءِ پوتي اسان
رڳو بحر وزن آهي،
فڪر بن فن به فن آهي!؟
نه ٿس جو ويس خيالن جو،
ننگو شعري بدن آهي.
شاهده کوکر چارئي رُخ دنيا جا پنهنجن شعرن ۾ سمايا آهن. جڏهن مون هن جو هڪ شعر پڙهيو ته مون کي شيخ اياز جي احساس جو تسلسل لڳو پڪ ٿي ته وقت ئي وقت کان ٽٽي ڪونه ٿو سگهي گهڙين جو گاڏو ڦري گهري وري واٽن جون واڳون پاڻ جهلي ٿو. شيخ اياز چوي ٿو:
ڪڪريون منهنجو ويس ميان!
آ اگهاڙو ڪير چوي؟
ڀُونءِ واسين جي ساڳي بدحالي ڏسي شاهده جو جيءُ جُهري پوي ٿو اُگهاڙي مٿي مٿان پنهنجو وجود واري ٿي:
اُگهاڙي مَٿي لاءِ پوتي اسان!
شاهده کوکر جي شاعري پڙهڻ دوران اها آساني ضرور آهي ته لفظن جي معنيٰ ڄاڻڻ لاءِ (ڊڪشنري) جي سلامي ڪونه ڪرڻي پوندي، سندس جذبن جي جوتي هميشه جيوَ سان جرڪندي رهي. مان انتظار ڪونه ڪندس ته وقت ثابت ڪندو پر اهو ئي چوان ٿو ته وقت ثابت ڪيو آهي ته شاهده اهو ئي سُور، ساڃاهه سلهاڙيو آهي. آڱرين ۽ امنگن ۾ “هانءُ هاريو مَتان” سندس ڪتاب هر هارايل هينئڙي لاءِ حبيب آهي.
زبير سومرو - خيرپور
21-03-2017