شاعري

هانءُ هاريو مَتان

شاهده کوکر سماج جي مدي خارج  رسمن کي ڌوڙ وجهي پنھنجو تخليقي سفر جاري رکيو، اهو ئي سبب آهي جو سندس شاعراڻي سڃاڻپ کيس اهڙي مقام تي آڻي بيھاريو جو نہ چاهيندي بہ نئين ٽھيءَ جا شاعر توڙي جهونا جوڳي سندس ان مسلسل شاعراڻي رياضت کي داد ڏيڻ تي مجبور ٿي وڃن ٿا. اهڙا ڪردار سماج ۾ ڪڏهن بہ نہ مرندا آهن، جيڪي نفرت، حسد ۽ ڪينو هڪ پاسي رکي پنھنجي تخليقي، فني ۽ فڪري جستجو سان سلھاڙيل رهن ٿا.. ھن مجموعي ۾ سندس غزل ۽ وايون شامل آھن.

Title Cover of book هانءُ هاريو مَتان

نه ٿو حال ڪوئي جو ڄاڻي مٽيءَ جو!؟

نه ٿو حال ڪوئي جو ڄاڻي مٽيءَ جو!؟
مٽيءَ کي رهيو خوف آ ڇو مٽيءَ جو!؟

مٽيءَ کان سواءِ ڪجهه نه سوچي ۽ سمجهي،
وٺي ڀيد ڄاڻي اگر ڪو مٽيءَ جو!

بڻايو سمورو اهو پاڻ راڻل،
ازل کان جڳت آهي لوڪو! مٽيءَ جو!

اُٿي روح مان رات آواز آيو.
مٽي ٿي ڪنائي او هوڪو مٽيءَ جو!

ويو ساهه ڳيرو اڏاڻو اکين مان،
مٽيءَ منجهه پوريو ويو بوتو مٽيءَ جو!

رکي “شاهده”! نياز من ۾ سدورا!
پو ميزان ووڙي سگهين ٿو مٽيءَ جو!