شاعري

هانءُ هاريو مَتان

شاهده کوکر سماج جي مدي خارج  رسمن کي ڌوڙ وجهي پنھنجو تخليقي سفر جاري رکيو، اهو ئي سبب آهي جو سندس شاعراڻي سڃاڻپ کيس اهڙي مقام تي آڻي بيھاريو جو نہ چاهيندي بہ نئين ٽھيءَ جا شاعر توڙي جهونا جوڳي سندس ان مسلسل شاعراڻي رياضت کي داد ڏيڻ تي مجبور ٿي وڃن ٿا. اهڙا ڪردار سماج ۾ ڪڏهن بہ نہ مرندا آهن، جيڪي نفرت، حسد ۽ ڪينو هڪ پاسي رکي پنھنجي تخليقي، فني ۽ فڪري جستجو سان سلھاڙيل رهن ٿا.. ھن مجموعي ۾ سندس غزل ۽ وايون شامل آھن.

Title Cover of book هانءُ هاريو مَتان

حياتيءَ جي هوندي وساريا ويا هُون،

حياتيءَ جي هوندي وساريا ويا هُون،
اوهان جي دلين مان ڌڪاريا ويا هُون!

اسان پَن وڻ جو هئاسين دنيا ۾،
وريو واءُ پل سان ٻهاريا ويا هُون.

وساري ڇڏيو لوڪ آهي ته ڇاهي!؟
مٽيءَ ماءُ کان پر سنڀاريا ويا هُون!

اسان هيٺ پنهنجا وِڇاڻا وِڇايا،
وري ڀي اڱڻ تان اٿاريا ويا هُون.

اڃان ساهَه آهن نه ساريو اوهان ٿا،
اڳي موت کان ڄڻ ته ماريا ويا هُون.

وري “شاهده” وهم دل ۾ اٿيو آ،
لڳي ٿو اوهان کان پُڪاريا ويا هُون!