سونهن سيما سچو آر تون پار تون،
هانءُ هِردي سندو ٺارُ تون هارُ تون.
هانوَ جي تون هِندوري ۾ لُڏندو رهين،
ڪونه ٿيندين ڪڏهن ٻوجُهه تون بارُ تون.
نيڻ تو ۾ ٽِڪائي رکان عمر ڀر،
قلب جي ڪاڪ جو قرب تون پيار تون.
آسَ تون پياسَ تون سارَ وشواسَ تون،
عشق آڪاس تون منهنجو سنسار تون.
سُور ڏي پُور ڏي گهاءَ، ايذاءَ ڏي،
دل ڇو دانهون ڪري ڏات ڏاتارُ تون!؟
خوش ٻين کي ڏسي تون سڙين ٿو پيو،
توکي چونديس اِهو ذهني بيمار تون.
سونهن ساڃاهه تون عشق جي راهَه تون،
تون چِٽو آن چٽو عين انوار تون.
ماٺ تون مونجهه تون دانهن تون گونجَ تون،
هر قدم تي مٺا! منهنجو ڪم ڪار تون.
تو ۾ تهذيب آهي سڄي سنڌ جي،
ورق تاريخ جا تو ۾ آثار تون.
پيارَ جي پيچرن کي ڇڏين ئي نه ٿي،
“شاهده”! پيئي سڏجين گنهگار تون.