بيتَ (سرمد سنڌيءَ جي ياد ۾)
ٻرندا آهن جهنگ جهر، سرمد! تنهنجا ٻول،
هر دل جا او ڍول، مرڻو آهين ڪينڪي.
مارن جي هر درد جو، تون ئي آن دارون،
اوکيءَ ۾ سارون، سرمد! تنهنجون ساهَه سان.
تنهنجو اڄ آهي بدن، خاڪ سنڀاليون پاڻ،
تولئه من مهراڻ، تاريا فوٽا ياد جا.
جُهومائن هر جيءَ کي، سرمد! تنهنجا گيت،
توکي بخشي جيت، جذبا ويٺا جا بَجا!
تو جهڙو فنڪار ٻيو، ٿيڻو ڪونهي ڪو،
تو وٽ سنڌڙيءَ جو، نينهن رهيو نروار ٿي.