شاعري

هانءُ هاريو مَتان

شاهده کوکر سماج جي مدي خارج  رسمن کي ڌوڙ وجهي پنھنجو تخليقي سفر جاري رکيو، اهو ئي سبب آهي جو سندس شاعراڻي سڃاڻپ کيس اهڙي مقام تي آڻي بيھاريو جو نہ چاهيندي بہ نئين ٽھيءَ جا شاعر توڙي جهونا جوڳي سندس ان مسلسل شاعراڻي رياضت کي داد ڏيڻ تي مجبور ٿي وڃن ٿا. اهڙا ڪردار سماج ۾ ڪڏهن بہ نہ مرندا آهن، جيڪي نفرت، حسد ۽ ڪينو هڪ پاسي رکي پنھنجي تخليقي، فني ۽ فڪري جستجو سان سلھاڙيل رهن ٿا.. ھن مجموعي ۾ سندس غزل ۽ وايون شامل آھن.

Title Cover of book هانءُ هاريو مَتان

نه ٿي جهليانءِ او پرين! مَران ته پوءِ وسارجان،

نه ٿي جهليانءِ او پرين! مَران ته پوءِ وسارجان،
اڃان ته ساهه ٿي کَڻان، اڃان پيو سنڀارجان!

اماس جيءَ سان ڏسين اکيون نِراس جي ٿين،
ته ديپ پيارَ جا کڻي گهڙيءَ گهڙيءَ ۾ ٻارجان.

جهانَ ۾ سڄڻ! ڪِٿي سڙن جي توتي ساڙَ ۾،
حيات هر قدم مگر کِلي پيو گذارجان!

نه “شاهده” پري رهي سگهان ٿي قرب کان ڪڏهن،
ڪري اکيون مان پيرڙا سِگهي اينديس پُڪارجان!