شاعري

هانءُ هاريو مَتان

شاهده کوکر سماج جي مدي خارج  رسمن کي ڌوڙ وجهي پنھنجو تخليقي سفر جاري رکيو، اهو ئي سبب آهي جو سندس شاعراڻي سڃاڻپ کيس اهڙي مقام تي آڻي بيھاريو جو نہ چاهيندي بہ نئين ٽھيءَ جا شاعر توڙي جهونا جوڳي سندس ان مسلسل شاعراڻي رياضت کي داد ڏيڻ تي مجبور ٿي وڃن ٿا. اهڙا ڪردار سماج ۾ ڪڏهن بہ نہ مرندا آهن، جيڪي نفرت، حسد ۽ ڪينو هڪ پاسي رکي پنھنجي تخليقي، فني ۽ فڪري جستجو سان سلھاڙيل رهن ٿا.. ھن مجموعي ۾ سندس غزل ۽ وايون شامل آھن.

Title Cover of book هانءُ هاريو مَتان

سُور پٽيندي رات گذاري،

سُور پٽيندي رات گذاري،
ساعت ساعت زاري زاري!

هيڻا آهيون هاريل آهيون،
رهڻي آهين سونهن! سوڀاري.

نيڻ نظارا ڪيڏانهن ڏسندا!؟
اکڙين آڏو اوندهه ڪاري!

سُرت نه پياريل! توکي آهي،
سُورن وس ٿئي تنهنجي پياري!

حاصل هٿ ۾ ساڳيون سارون،
عمر سموري هڻ هڻ هاري!

ڇت ڇپر جو سِرَ تي ناهي،
ٻچڙن سان آ ولهه ويچاري!

پردن پويان ڪيسين رهندين،
هيل به ڪاٿي پاڻ ڏيکاري،

اوکي سوکي “شاهده”! جڳ ۾،
نيٺ ڪٽي وئي ويلَ ڏکاري.