ٻيون ساعتون سڀ وساريون ڪراچي،
گهڙيون چار توسان جو گهاريون ڪراچي!
سُکن ساڻ سانگي وسن ها سمورا،
اچن ڪينَ قومون ها ڌاريون ڪراچي!
وري مورڙو ڪو ڦٽي پئي اسان مان،
وري ڪو ته ٻارڻ به ٻاريون ڪراچي!
خوشبوءِ ڪلاچيءَ جي تومان اچي ٿي،
اڃان ٿورو گڏ گذاريون ڪراچي!
کسي روشنيون ڪير توکان ويو آ!؟
رهيون راتيون توسان ڪاريون ڪراچي!
سُڻي سڏ ڪوئي متان “شاهده”! اڄ،
اُٿي پاڻ پنهنجا پُڪاريون ڪراچي!