جَلي ڪوئي جَلي، خوش گهارِيون ٿا!
چراغ - چاهتن کي ٻارِيون ٿا!
اسان جي سوچ ۾ ڀي نُور آهي،
سڄڻ ۽ سنڌ کي جو سارِيون ٿا!
اسان جي ساهه ۾ ڀي سَلَ آهن،
مگر مُرڪي حياتي گهارِيون ٿا!
اسان جا حوصلا هيڻا نه ٿيندا،
پٿر جا قلب ڪوڙا ڏارِيون ٿا!
نوح - انسان جو ٻيڙو ٻُڏي ٿو،
محبت جي هٿن سان تارِيون ٿا!
اسان هڪ “شاهده” ٿا پيار پاليون،
اڀاڳين نفرتن کي مارِيون ٿا.