شاعري

هانءُ هاريو مَتان

شاهده کوکر سماج جي مدي خارج  رسمن کي ڌوڙ وجهي پنھنجو تخليقي سفر جاري رکيو، اهو ئي سبب آهي جو سندس شاعراڻي سڃاڻپ کيس اهڙي مقام تي آڻي بيھاريو جو نہ چاهيندي بہ نئين ٽھيءَ جا شاعر توڙي جهونا جوڳي سندس ان مسلسل شاعراڻي رياضت کي داد ڏيڻ تي مجبور ٿي وڃن ٿا. اهڙا ڪردار سماج ۾ ڪڏهن بہ نہ مرندا آهن، جيڪي نفرت، حسد ۽ ڪينو هڪ پاسي رکي پنھنجي تخليقي، فني ۽ فڪري جستجو سان سلھاڙيل رهن ٿا.. ھن مجموعي ۾ سندس غزل ۽ وايون شامل آھن.

Title Cover of book هانءُ هاريو مَتان

راهُن ۾ آهي.

راهُن ۾ آهي.
سرتيون! سِجُ لهي ويو.

اکين آندي روشني،
ڪائي ڀي ناهي.
سرتيون! سِجُ لهي ويو.

مون کي سڏ ڏيئي نه ٿو،
پنهل کي ڇاهي.
سرتيون! سِجُ لهي ويو.

روهن جي هِن رند تي،
جيءُ ٿڪيو ناهي.
سرتيون! سِجُ لهي ويو.

ويلو هرڪو ڳاهه جان،
ويٺو ٿو ڳاهي.
سرتيون! سِجُ لهي ويو.

ساهيون ساهيان واٽَ ۾،
منڙو ٿو چاهي.
سرتيون! سِجُ لهي ويو.

“شاهده” سرت نه وقت جي،
ڪاڏي ٿو راهي.
سرتيون! سِجُ لهي ويو.