نور محمد کي سندس والد محمد سجاول لاکير جو خط
احوال هن ريت آهي تہ اسان ڏانھن سڀ خير ۽ خيريت اوھان جي مطلوب. مطلب تہ توھان اخبارن ۾ بيٺل ماڻھن جي ندا ڪريو ٿا، جا ڳالھہ بھتر نہ آهي. اسان انھيءَ ڳالھہ جي برخلاف آهيون. مھرباني ڪري انھيءَ گفتگوءَ کي ھاڻي بند رکو تہ بھتر آهي. ڪوري موچي بادشاھہ مان سامھون ٿي ڪين سگهندا نڪي انھن تقريرون هلي سگهنديون. توھان منھنجي ۽ پنھنجي نقصان ۾ نہ وڃو. سنڌ جو ڪو بہ بيٺل آدمي اوھان جي راءِ سان شامل ڪونھي. اوھان جو تقريرون اجايون آهن. جھڙيءَ طرح ڄيٺمل کي بہ تيسين ليک نہ آيو تيسين پاڻ کي نہ ڦاسايائين. وقت کي ڏسڻ گهرجي. ھندستان ۾ ڪيتريون ئي رياستون آهن، جن مان ڪو بہ برخلاف ڪونھي. پير فقير سڀ صبر ۾ آهن. توھان کي خبر ناهي ڪھڙو واءُ دماغ ۾ ٿيو آهي. حيدرآباد جا وڏا برک وڪيل سڀ صبر ۾ آهن. ڪعبہ شريف ۽ روضہ شريف ڌڻي تعاليٰ جي نگاھہ ۾ آهن. انھن جو حافظ پاڻ آهي. وڌيڪ پاڻ داناءَ آهيو. اميد تہ هي ڳالھہ پوري عمل ۾ آڻي احوال کان واقف ڪندئو تہ چڱو تہ... اسان توھان جا ڪعبہ قبلا آهيون. پھرين انھن جي چوڻ موجب هلو پوءِ ٻيا ڪعبہ نظر ۾ رکو. اميد تہ ايترو لکڻ ڪارگر ٿيندو.
زياده خير. اسلام عليڪم، فقط تاريخ 3 ڊسمبر
آءٌ ڪجهہ وقت کان بيمار هوس ھاڻي تندرست آهيان. ڪوشش ڪري اوھان وٽ جلد ايندس، حا احوال لکندا.
فقط محمد سجاول لاکير