آتم ڪٿا / آٽوبايوگرافي

ڳالھيون منھنجي ڳوٺ جون

ھن ڪِتاب ۾ بظاهر تہ خادم ٽالپر سندس ڳوٺ انڊهلي جي ڪھاڻي لِکي آهي، پر درحقيقت هيءَ ڪھاڻي ٿوري گهڻي فرق سان سنڌ جي سمورن ڳوٺن جي ڪھاڻي آهي. هِن ڪِتاب پڙهڻ سان پڙهندڙ جي ذهن جي اسڪرين تي ڳوٺاڻي زندگيءَ جي دِل پذير تصوير اهڙي سڀاويڪ نموني اُڀري اچي ٿي، جنھن ۾ فطرت جا سمورا دِلڪش رُوپ سروپ موجود آهن. ڳوٺ انڊهلو سنڌ جو مثالي ڳوٺ اُن ڪري بڻيو آهي، جو اُن ۾ رهندڙ ماڻھو ۽ سندن ڪِردار بہ مثالي آهن، جن کي سائين خادم هِن ڪِتاب ۾ سموئي نہ رڳو انڊهلي ۽ اُن جي واسين جي تواريخ رقم ڪئي آهي، پر اُن سان گڏ سنڌ جي هِڪ سٻاجهي دؤر کي بہ محفوظ ڪيو آهي

Title Cover of book ڳالھيون منھنجي ڳوٺ جون

سيٺ حاجي غلام محمد ٽالپر

حاجي غلام محمد ولد حاجي عبدالرحمان 1954ع ۾ ڄائو، مئٽرڪ پاس ڪري 1970ع ۾ پرائمري استاد مقرر ٿيو. هن ست سال پرائمري استاد جي پيشي سان لاڳاپيل رهيو پر هي ڪم کيس پسند نہ آيو. شاگردن کي انگريزي، رياضي پڙهائڻ، پھرين درجي جي هڪ هڪ ٻار کي الف بي ياد ڪرائڻ، هڪ اسڪول ۾ ڪيترائي ڪلاس گڏ پڙهائڻ هن کي تمام ڏکيو ڪم لڳو. هن يڪدم نوڪري تان استعيفى ڏئي ڇڏي. يڪدم پوءِ ڪڍڻ شھر ۾ هڪ ريزڪي دڪان ٿورڙي سيڙهپڪاري سان شروع ڪيائين. دڪانداري ۾ ڪامياب ويو. هن ٿوري ئي وقت ۾ ڪاروبار ۾ پير کوڙي ويو ۽ پوءِ زمين جو ڪجهہ ٽڪرو ورتائين. انھي دوران سندس وڏو پٽ محمد اعظم ڪاروبار ۾ هٿ ونڊائڻ لڳو ٿوري وقت ۾ اعظم ڳوٺ جي ريزڪي دڪان کي بھترين ڪاروبار تي وٺي آيو.
حاجي غلام محمد مختصر زمينداري ۽ ننڍي واپار مان خود ڪفيل بنجي بھتر سکي زندگي گذاري رهيو آهي پاڻ ۽ پنھنجي سمورن گهر ڀاتين کي حج ڪرايا اٿس. ڳوٺ ۾ ڪو حاجتمند وٽس لنگهي اچي ٿو يا هو خود محسوس ڪري ٿو تہ هن کي ڪجهہ پيسن يا ڪنھن ٻي مدد جي ضرورت آهي. هي بنا ڏيکاءَ جي ان جي حاجت پوري ڪري ٿو.
گهٽ ڳالھائو، زنده دل، ديندار، محنتي پنھنجي اولاد ۽ ڳوٺاڻن لاءِ خير خواهي گهرندڙ رهيو آهي. جڏهين کان اسان هن ڪتاب لکڻ جو سوچيو تہ هن همراه همتايو ۽ چيائين تہ اهو ڪم ضرور ٿيڻ گهرجي. ان ۾ ڪنھن سان بہ رياءَ رک رکاءُ نہ ٿيڻ کپي. سمورن ڳوٺاڻن جون ڳالھيون صحيح نموني لکجڻ گهرجن.
جيئن تہ هو پاڻ پنھنجي والد محترم وانگر محنتي جفاڪش رهيو آهي. تيئن سندس اولاد بہ محنت سان دل لڳائي هر ڪم ۾ ڪاميابي ماڻي رهيو آهي. سيٺ محمد اعظم هن سيٺ غلام محمد جو وڏو پٽ آهي. ان جو تفصيلي ذڪر اڳيان ايندو باقي ٻيا پٽ محمد رفيق عرف رانجهو ڳوٺ ۾ هڪ ريزڪي دڪان هلائي ٿو. ڳوٺ جا ڪيترائي غريب حاجتمند اوڌر تي سامان گهرن ٿا تہ هو انڪار نہ ڪندو آهي نتيجي ۾ لکن تائين اوڌر ڪري چڪو آهي محمد رفيق ڏاڍو سنجيده، بااخلاق وڏن جو ادب ڪرڻ وارو ۽ انتھائي نھٺو ماڻھو آهي. غلام محمد جو ٽيو پٽ محمد طارق نوجوان آهي جيڪو نوڪرين جا مختلف تجربا ڪندو ۽ هر ڪم ۾ ڪاميابي ماڻي رهيو آهي. مطلب تہ سيٺ حاجي غلام محمد ڳوٺ جي خوش نصيب ۽ خوش حال ماڻھن ۾ شمار ٿئي ٿو. سندس چوڻ آهي تہ پٽ سپوٽ آهن. انھي ڪري هو زندگي مان مطمئن آهي.