21. پلو، تپلو. (ٿري، چوڻي)
22. پنهنجي، سهنجي. (چوڻي، سنڌ)
ڏکئي وقت، پنهنجي شيءِ سولائيءَ سان هٿ اچي ۽ سڪون سان وقتائتي استعمال ڪري سگهجي. پرائي ۽ ڌاري شيءِ، ڏکي ۽ نخرن سان هٿ اچي. اڌو گابري استعمال ڪري سگهجي. پنهنجائپ جي مٽيءَ جو معاملو حل ڪرڻ سنهنجو هوندو آهي. ڌاريائپ جي مٽي نڀائڻ، ڏکي هوندي آهي.
o پنهنجا پنهنجا آهن، يا پنهنجا وري به پنهنجا آهن.
o پنهنجا، سهنجا.
o پنهنجائپ ۾ ليکا نه ڪبا آهن.
o پنهنجو، پنهنجو آهي. پنهنجو وري به پنهنجو آهي.
o پنهنجو ماري ڇانوَ ۾ اڇلي، پرائو ماري اس ۾ اڇلي.
o پنهنجي ٿئي سنهنجي، ڌاري وجهي گهاري.
o پنهنجيءَ ۾ هٿ، پرائيءَ ۾ اکيون.