5- اُٺي، بُھه چُٽي. (هندي، پھاڪو)
هڪ دفعي هڪ واپاريءَ جو بھه، گدام جي ٻاهران پيل هيو، پاڻ ڪم سانگي ٻاهر ويل هيو. اتان موٽڻ وارو هيو جو برسات پئجي وئي، پوءِ بُـھ جي ڳڻتيءَ اچي ورايس، دل ۾ هورا کورا هيس؛ بُھه ڀِڄي ويو هوندو. نوڪرن گدام ۾ اندر ڪيو هوندو الائي نه! گاري جو راڳو به ڪونه ڏياريومانس!
انھن ڳڻتين ۽ مونجهارن ۾ ڳرندو، برسات ۾ پسندو، گدام وٽ پھتو. ڏٺائين ته بُھُه اڃا ٻاهر پيو آهي. پر مٿس مينھن جو پاڻي نظر نه آيس. حيرت منجهان نوڪر کان پڇيائين؛ ”برسات اُٺي ته بُھه تي نه پئي ڇا؟“
”برسات ته بُهَه تي به پئي هئي پر .....“ نوڪرن ٻڌايس، ”اُٺي، بُھهَ چٺي“
مطلب:
1-5 برسات پيئي، بُھه چُھي ويو.
2-5 ٿر ۾ جيتري برسات پوي، واري ڇُھيو وڃي.