22- سڌڙيا، نه وڌڙيا (سنڌ، پھاڪو)
سڌڙيا، عشق جون سڌون ڪندڙ، ڪڏهن به نه وڌندا/ ترقي نه ڪندا.
سڌ ڪرڻ چڱي ڳالهه آهي پر ان لاءِ جان جي قرباني ڏيڻ اشد ضروري آهي. عشق جي منزل سڌون ڪرڻ سان ڪين ماڻي سگهبي.
عشق يا محبت اهڙا جذبا آهن، جن لاءِ سِر ڌڙ جي بازي لائي ميدان ۾ ڪُڏي پوڻو آهي. ان لاءِ سولايون جاچڻيون ناهن. جڏهن عشق جي درياه ۾ ٻڏڻو ئي آهي ته پوءِ سولا گهيڙ نه پڇجن. البته جتي سمجهجي ته عشق جو عميق سمنڊ اونھو آهي، اتي ئي غوطا ڏجن. اتان ئي املهه/ماڻڪ ملندا. اتي ئي منزل ملندي. مان ملندو، نام بلند ٿيندو.
ان جي برعڪس، گيديءَ/ڊڄڻي/سڌڙيي/ڇسي کي، عشق جي هام/ڊاڙ هڻن نه گهرجي. عشق، گيدي/ڪانئرن جو ڪم ناهي. ڳڀرن/جوانن جي راند آهي. جنھن ۾ سرڌڙ جي بازي لائي، جان وڃائي دوام حاصل ٿو ڪجي. اصل حياتي ان کي ملي، جيڪو جيئڻ کان اڳ جيئي ويو.
مطلب:
1-22 سڌڙيا، نه وڌڙيا. عملي، اڏريا.
2-22 سڌن جون سيد چئي، وٿون سڀ وڪڻ . (شاهه)
3-22 مصيبت ۾ هجڻ، مصيبت جي ڊپ کان بھتر آهي .
4-22 جا جر جاٽون نه ڏئي، جا ڏيئا نه موهي،
سا سڌون ڪوه ڪري، محب ملڻ جون. (شاهه)
5-22 عشق ناهي راند، جيئن ڳڀرو کيلين،
سسي نيزي پاند، اڇل ته اَڌَ ٿئي. (شاهه)