121- ڪنڊيارو، ويٺو رو (ساهتي، چوڻي)
ڪنڊيارو، ساهتي پرڳڻي جو، درياءِ سنڌ جي کاٻي ڪناري تي، ڳائي ڀاڻ ۽ چيڪي مٽيءَ جي وڏي دڙي تي مٿي، ڪنڊين واري علائقي ۾ اڏيل شھر. نوشھرو فيروز ضلعي جي واپاري اهميت واري هن شھر بابت، اتان جي رهاڪن جو اهو رايو آهي .
- بٺورو، بيٺو رو .
121- ڪوري، مت ٿوري (ساهتي، چوڻي)
آڳاٽي دور ۾ آڏاڻن تي ڪپڙو اڻندڙ، ڪوري سڏبا هيا. سندن عقل/مت، دنيا جي ٻين معاملن ۾ گهٽ هوندي هئي. هڪ دفعي ڪورين جي هڪ ڇوڪري منھن جي ٿوڻيءَ کي ڀاڪر پايون بيٺي هئي جو کيس سندس ڀاءُ ڦلن جو ٻڪ هٿن ۾ اچي ڏنو. هاڻي ڇوڪري اتان ڦلا وات ۾ نه پئي وجهي سگهي. ڇو جو هٿ کولڻ سان ڦلا پئي هاريس. ڇوڪريءَ دانھون ڪرڻ شروع ڪيون. مڙئي ڪوري اچي مڙيا ۽ ڇوڪريءَ کي آجو ڪرڻ لاءِ مٿو ٽيڪي سوچڻ لڳا. آخر صلاح اها بيھاريائون ته منھن جي ڇت نڪري ۽ اتان ٿوڻي اڀي کڄي نڪر يوڃي ته پوءِ ڇوڪري آزاد ٿي ويندي. جڏهن منھه ڊاهڻ بيٺا ته رونشي تي هڪڙو پاڙيسري به آيو. پڇڻ تي کيس سڄي ماجرا معلوم ٿي. تنھن تي ڇوڪريءَ جي آڏو آيو ۽ جهول جهلي کانئس ڦلا ورتائين. جنھن تي ڇوڪريءَ جا هٿ آزاد ٿيا ۽ پاڻ به آزاد ٿي وئي .