57- ڇورو، پاڻ زورو (ساهتي، چوڻي)
اهو ٻار جنھن جو پيءُ يا ماءُ يا ٻئي مري ويا آهن، تنھن کي ڇورو سڏبو آهي. يتيم/ ڇورا ٻار، احساس محروميءَ جو شڪار هوندا آهن. ڪنھن جي به غرض/ ڪاڻ نه ڪڍندا آهن. پنھنجي مرضيءَ سان اٿندا ويھندا آهن. نه ننڍو هوندو اٿن نه وڏو. پنھنجي وِت/ وس/ طاقت کان ٻاهر پيا ڪم ڪندا آهن. نه ڪنھن جي جهل ۾ هوندا آهن، نه ڪنھن جي پل ۾، دنيا جا گهڻا تڻا انقلاب، يتيم ٻارن جي هٿارئون آيا آهن. يتيم، جسماني/ دماغي/زباني/نفسياتي طور تي سڀني کان ڏاڍو/ زور هوندو آهي. سندس آهه عرش ڏڪائي وجهندي آهي.