41- جڙيءَ کي جس (سنڌي، پھاڪو)
دنيا جي تختي تي، هر انسان آيو ته اڪيلو ۽ هٿين خالي آهي پر کيس رهڻو ٻين سان گڏجي ۽ ڀريل هٿن سان آهي. هر ڏکئي وقت ۾ صبر ڪري، ٻين سان ٺھي هلڻ، چڱو ڪم ته آهي پر ڏکيو به ڏاڍو آهي. اهڙو ڏکيو ڪم ڪرڻ واري ماڻھوءَ کي جس/ شابس هئڻ گهرجي .