103- شاهه واپاري، جوڳي (واپاري، چوڻي)
واپار، پيٽ پالڻ لاءِ اختيار ڪيل ڌنڌن مان هڪ ڌنڌو آهي. جيڪو کيني ٻاڙيءَ، نوڪري ڪرڻ ۽ پنڻ وارن ڌنڌن کان وڌيڪ وڌندڙ/ ترقي ڪندڙ/برڪت وارو آهي. پر اهو به حد اندر. حد کان ٻاهر واپار ڪندڙ ماڻھوءَ جا حال وري بهپينو ماڻھن ۽ جوڳين جھڙا هوندا آهن. هوندي مال، برا حال ڪيو وتندا آهن. اهڙو واپاري قرض کڻي واپار وڌائيندو آهي ۽ وياجيرو ڏئي، پاڻ کي برن حالن ۾ اڇلائيندو آهي. قرض لاهي نه سگهندو آهي. گَرَي ڪتي وانگر بت پيو پٽيندو آهي. صبر ۽ شڪر نه هوندو اٿس .