3. انڌو، اڻ سھو (ساهتي، چوڻي)
انڌو، ظاهري/ باطني اک کان وڏو هئڻ سبب، شڪي مزاج/ بي ايمان هوندو آهي. جنھن ڪري ڪنھن جو ڪک پيو به ڪين سھندو آهي. ٿوريءَ ٿوريءَ ڳالهه تي رسندو ۽ الجهندو، چڙندو ۽ جهيڙو پيو ڪندو آهي.
خار مان بدلو به اهڙو ته بري نموني پاڙيندو آهي جو الامان والحفيظ. اهڙو ته اوٽائتو ڌڪ هڻندو، جو اڳلي جو سر ئي چٽ. هونئن به انڌي جو ڌڪ، چئي بس ڪر. ماري يا کاري. انڌي جو ٻک به خراب. پرائيءَ شيءِ تي جلد قبضو ڪري وٺندو. اکين سان نه ڏسڻ ڪري، نه شرم ايندس ۽ نه حياءُ. پورو بي حياءُ ٿي بيھي رهندو ۽ سندس انھيءَ روش ڪري، هرڪو ساڻس نفرت ڪندو آهي.
مطلب:
وقت تي بي حيا ٿي پوڻ/ انڌو ٿي پوڻ، نه سھائپ جي نشاني آهي.
ڀيٽيو: سپھو، نه وسھو.