درياءُ، منھنجو مرشد-7
اعتزاز احسن جو ڪتاب آھي سنڌو ساگر ۽ قيام پاڪستان جنھن انڊس کي دراصل پاڪستان جو قديمي حصو سمجهندي فرمائي ٿو تہ انڊس تھذيب جيڪا دراصل پاڪستان جو حصو ھئي تنھن کي 1947 ۾ واپس ورتو ويو. ھي دانشور جھڙي طرح پاڪستانيت جھڙي بيماريءَ ۾ ورتل آھن ان سان سنڌ جي بربادي ئي ٿي آھي، ھن ڪتاب جي اصل جڳھہ رديءَ جي ٽوڪري آھي. اڪثر نام نھاد پاڪستاني تاريخدان ۽ دانشور سنڌو ماٿري ۽ پاڪستان جي وچ ۾ ھڪ لاڳاپو جوڙڻ چاھيندا آھن. ھي ان ڳالھہ جو اندازو ناھن ڪري سگهندا تہ انڊس جون پاڙون 6 کان ست ڪروڙ سالن تائين ڦھليل آھن. ايستائين جو نھروءَ پنھنجي ڪتاب (دي ڊسڪوري آف انڊيا) ۾ ان ڳالھہ جو انڪشاف ڪيو تہ سنڌو ماٿري شايد ئي ھندوستان جو حصو رھي ھجي اھا ھندوستان کان بہ آڳاٽي تھذيب آھي. پاڪستان پوءِ ھن تھذيب سان ڇا ڪيو؟ 1991 کان 2000 تائين سخت ڏڪار واري صورتحال ۾ 1991 معاھدي جي باوجود سنڌ کي ڏڪار واري حالت ۾ رکيو ويو. پاڪستان جي ڪري سنڌ پڇڙ ۾ ھجڻ ڪري پاڻيءَ جي کوٽ جي سزا ڀوڳي ٿي جنھن سان سنڌ جي ٻھراڙيءَ واري زرعي معيشت تباھہ ٿي آھي، سنڌ ۾ بنيادي صنعت نہ ھجڻ ڪري سنڌي شھري ۽ ٻھراڙيءَ جي زندگيءَ مان ڪنھن بہ ھڪ طرف جو نہ ٿيڻ ڪري ثقافتي معاشي ۽ اخلاقي ڏيوالپڻي جو شڪار ٿيو آھي، ايم اين وي ڊرين جيڪو منڇر ۽ درياءُ لاءِ موت جو دروازو آھي ھاڻ تائين قائم آھي. ھتي مان ان ڳالھہ کي واضع ڪندو ھلان تہ انڊس جنھن جي سڃاڻپ سنڌو درياءُ آھي اھو سنڌو درياءُ پاڪستان نہ پر سنڌ جو متحرڪ زندھ درياءُ بلڪہ ھستي آھي جنھن کي پاڪستان جي نالي تي ڪڏھن بہ قربان نہ ٿو ڪري سگهجي.