امداد سهتو، ٺاروشاھ جو هڪ شاعر
ڪنهن انگريز شاعر چيو هو ته اپريل جو مهينو قيامت جو مهينو هوندو آهي. ڇاڪاڻ ته ان مهيني ۾ گل ٽڙندا آهن. خبر ناهي شاعر جو اپريل لاءِ لکيل اهو جملو ڪهڙي مفهوم تحت هو؟ پر پاڻ هتي اپريل کي پنهنجي شهر جي سهڻي شاعر امداد سهتي جي حوالي سان سڃاڻون ٿا. پهرين اپريل تي گل ٽڙڻ جي مند ۾ شهر جي بهترين استاد عبدالرحمان سهتي جي گهر جنم وٺندڙ، امداد لاءِ ڪير به اها پيشنگوئي نه پيو ڪري سگهي ته هو مستقبل جو بهترين شاعر ٿيندو پر وقت پنهنجا فيصلا پاڻ ڪندو آهي. ايم بي بي ايس پاس ڪري پاڪ فوج ۾ ڪپتان طور ڀرتي ٿيندڙ امداد سهتو، هڪ سٺي ڊاڪٽر ۽ سپاهي سان گڏ دل کي ڇهندڙ سٽن جو ڪوي به ٿي ويو. هن جي شاعري ۾ ماضيءَ جي جهلڪ سان گڏ حال جو نوحو ۽ مستقبل جو قياس به شامل آهي. جنهن کي جهڙي طرح لفظن ۾ امداد پروئي ٿو سو فقط هڪ شاعر جو ئي ڪمال ٿي سگهي ٿو. اها لفظن جي راند آهي يا امداد جي فن جو معراج جو هن جي هر سٽ ۾ اهي سڀ جذبا اڀري اچن ٿا جيڪي ماڻهو جي من ۾ ڪنهن نه ڪنهن صورت موجود هوندا آهن.
سنبري سامهون شڪليون ٿو ٺاهين چيو آرسيءَ ساڳو تون ناهين.
هُئين اڳ ۾ ته مثلِ شمع، هاڻي تکي اس جئن ويٺو باهين.
ڪَڙو تاج جوڙي طبيعت ۾ پوءِ، پاڻ ئي مِٺاس جهوپا پيو ڊاهين.
چنڊ بيٺوآ اچي تريءَ تي تنهنجي، ۽ نظرن کي مٿي کنيو ٽڪائين.
ڀري ڀنڊار ايٽم ‘امداد’، نوان نوان سياره وڃيو وسائين.
انهيءَ تخيل جي پراز سان گڏ امداد ۾ اها صلاحيت به موجود آهي ته هو پنهنجي اندر جي ڳالهه اهڙي ته خوبصورت نموني چئي وڃي ٿو جو پڙهندڙ ڪجهه لمحن لاءِ مسحور ٿيو وڃي.
هابيل قابيل کان قتل آ جاري،
رشتن مٿان ورهين جي واري.
پير اسان جا گهير ۾ رڃ جي،
سستي عزت ۽ نفس ڀاري.
پٿر جو دؤر اڃان پٿر دليون،
هاريون رنگن تي پيا مس ڪاري.
سائنس جو اٺ، فتني جي مهار،
اوٺيءَ لڪي مرضي ۾ عياري.
ٻن گزن تي گهر، سو به ناهي پڪو،
‘امداد’ ڪو نه ٿيو ڪنهنجو واري.
امداد جي شاعري ۾ جتي اسان کي امنگ ۽ حوصلي جا نوان جذبا نظر اچن ٿا، اتي ڪيتريون ئي ڪڙيون حقيقتون پڻ ملن ٿيون. جن سان اسان پنهنجي روزمرهه جي زندگيءَ ۾ مقابلو ته ڪريون ٿا پر انهن کي پنهنجي گفتگو جو موضوع نه ٿا بنائڻ چاهيون. اهو اسان جي شهر ٺاروشاه جي ڪويءَ جو ڪمال جو ڳالهين ڳالهين ۾ اهڙو نقطو اٿاريو وڃي جو ذهن ڪجهه گهڙين لاءِ سوچ جي سمنڊ ۾ غوطا کائڻ لڳي ٿو. خير! امداد جو جڳ لاءِ تعارف هڪ سپاهي جو هجي يا ڊاڪٽر جو، هو اسان لاءِ هڪ شاعر آهي. ‘شاعر’ جنهن جي دنيا جي وسيع ترين ٻولي عربي ۾ هڪ معني پوئيندڙ به آهي. ها! هو لفظن جو پوئيندڙ آهي. هن لاءِ ڪهڙا لفظن لکجن مونکي سمجهه ۾ نه ٿو اچي ايترو سو ضرور ڄاڻان ٿو ته شاعر جي حيثيت سان هو اهو نجومي آهي. جيڪو اسان کي مستقبل جي خطرن سان گڏ نين راهن جو به پتو ٻڌائي ٿو. شال اسان جو هي ڪوي وڏي ڄمار ماڻي سچ ته اسان کي ۽ ٺاروشاه کي پنهنجي هن شاعر تي تمام گهڻو فخر آهي