تون لحظي ۾ هڪ جهوٽي کي،طوفان ڪرين ته ڪري ٿو سگهين!
الله مٺا! هڪ قطري مان، انسان ڪرين ته ڪري ٿو سگهين!
هي اوکا پنڌ پهاڙن جا، هي باري منزل موت ڀري،
جي ساٿ ڏئي هن مشڪل کي آسان ڪرين ته ڪري ٿو سگهين!
جت رئيس وڏيرا جام هيا، سردار قريشي سڏجن پيا،
ات هڪڙي يتيم تي نازل جي قرآن ڪرين ته ڪري ٿو سگهين!
جي يونس پيٽ مڇي ۾ رهي، جي يوسف بازر منجهه کپي!
جي ڪربل منجهه امام ڪهي، حيران ڪرين ته ڪري ٿو سگهين!
تون ڪاتيءَ هيٺيان ڪنڌ ڪڍين، تون باهه کي باغ بڻائين ٿو،
آباد دليون هڪ لمحي ۾ سنسان ڪرين ته ڪري ٿو سگهين!
ڪا دير نه آ ڪنهن نوڪر کي زردان ڏئي سلطان ڪرين،
سلطان جي سلطاني کي ڦري، دربان ڪرين ته ڪري ٿو سگهين!
تون وهندڙ واهه ڦٽائي سگهين، تون مينهن وسائي قرب ڪرين،
پنهنجي تي اچي جي باغن کي، ويران ڪرين ته ڪري ٿو سگهين!
زربخت سفر جي آساني ڪجهه ناهي، ”بروهي جوهر“ کي،
پر پوءِ به گهرائي پاڪ حرم، احسان ڪرين ته ڪري ٿو سگهين!