رحمة للعالمين
سو ”معظم“، ”مزمل“، ” منور“ نبي.
جنهن جي تڪريم ” بلغ العليٰ“ ٿي وئي،
رات هڪڙي ۾ بس انتها ٿي وئي،
”ميتريا“ جي ڪري هت شفا ٿي وئي،
يعني آسان توبهه ادا ٿي وئي،
ڇو ته ماڻي ويو شان ڪوثر نبي،
سو معظم، مزمل، منور نبي.
”عربي“، ” اُمي“، ” مبشر“، ڀلارو نبي،
سو آ ”ياسين“، جي سان وارو نبي،
”طٰہٰ“ ” حٰم“، ” طاهر“ سونهارو نبي،
رحمتن ساڻ آندو سڌارو نبي،
سو معظم، مزمل، منور نبي.
سو ته ”قدوسين“ جو به سرواڻ آ،
جهنڊو الحمد جو، اُن جو اهڃاڻ آ،
” فارقليط“ سچائي جو مهراڻ آ،
امتون ڇا؟ نبين جو اڳواڻ آ،
صدقي صدقي نبين جو سرور نبي،
سو معظم، مزمل، منور نبي.
چنڊ آهي عرب جڪي بيابان جو،
شان آهي اجهو ” آل عمران“ جو،
نڪتو سينا کان محمود فاران جو،
شان بالا ٿيو عام انسان جو،
آهي ” ولسوف يعطيڪ“ ”صفدر“ جو،
سو معظم، مزمل، منور نبي.
آهي شمس الضحيٰ، هاشمي مصطفيٰ،
مجتبيٰ، مرتضيٰ، يعني بدر الدجيٰ،
سو اما الرسل ، خاتم الانبياء،
۽ حجازي، مڪي، مير، خير الوريٰ،
لاٿا دنيا تان ڏک، درد، گوندر، نبي،
سو معظم، مزمل، منور نبي.
خاتم، عادل، ۽ قريب، مجيب،
حاڪم، ڪامل، صادق ۽ طبيب،
دلربا، دل گهريو، هاشمي ۽ حبيب،
شان ” نصر من الله فتح قريب“،
سو آ سالار، دولهه، دلاور نبي،
سو معظم، مزمل، منور نبي.
آ مقدر سندس شان فتح مبين،
پوري خطي ۾ سڏجي ٿو ” صادق امين“،
آهي فرشي مگر عرش جو آ مڪين،
سو شفاعت ڪندڙ” رحمة للعالمين“،
ره رليل، رهگذر جو به رهبر نبي،
سو معظم، مزمل، منور نبي.
شان ”حمطايا“ اعليٰ ۽ عالي نسب،
سو ته ” اليوم اڪملت“ جو آ سبب،
اهڙي تخليق تي سونهن کاڌو عجب،
مصطفيٰ لاءِ ملحوظ رکجي ادب،
دردمندن جي لئه آهه واهر نبي،
سو معظم، مزمل، منور نبي.
”شان قدسي“ نرالو سندس شان آ،
يعني ” اوحيٰ اليہ“ جو اعلان آ،
ڏات اقرء سندو ان جو قرآن آ،
ان جي صدقي مسلمان، مسلمان آ،
گونجندو ٿو رهي اسم اڪبر نبي،
سو معظم، مزمل، منور نبي.
رنگ اهڙا رتا رات رنگين ٿي،
مصطفيٰ آيو جڳ لاءِ تسڪين ٿي،
هاڻي ڪائي نڌڻڪي نه غمگين ٿي،
آه! ”جوهر بروهي“ جي آمين ٿي،
واهواه! واهرو ۽ ولهين پر نبي،
سو معظم، مزمل، منور نبي.
ميتريا، فارقليط، حمطايا :
توريت، انجيل ۽ زبور ۾ نبي ڪريم ﷺ جن جا نالا آهن