نور مالها
ڪمهلي ويلي ۾ نور بڻجي.
هو آيو سنسار منجهه آخر!
سڪار، ساڃهه، سرور بڻجي.
۽ قول هن جا وفا حوالا،
وجود هن جو هو
نور مالها
هو مرڪي،
باکون ٽڙي پون پيون!
اچي ته ڪعبا جهڪي پون پيا!
هلي، ڳنير ڳت سکي وٺن پيا.
ڪڇي ته الفاظ وحي بڻجن،
هو اُمي،
عرفان هن جو اڻ کُٽ.
۽ شان هن جي سان؛
ڪونه ٿيو مٽ!
حرا مان نڪتو،
قرآن آندو
قرآن ان جو بيان آندو.
نبوتن وارا سلسلا سڀ،
ختم ٿيا،
ان جي نالي، ”جوهر“!
هو رحمتن جو پيام آيو،
نبي به خير الانام آيو.