صديقي، فاروقي آهيون عثماني ۽ حيدري،
”رضي الله تعاليٰ عنهم“ اصحابن جي دليري.
”صلي الله عليہ وسلم“ ختم نبوت سائينءَ تي،
بي شڪ منهنجي مير ڪئي آ، پوري جڳ جي رهبري.
هجرت واري رات ڀلاري، ساٿ ڏنو جنهن عربي سان،
”صديقيت“ در جو پاتو، خوب نبيءَ سان خاطري،
پاڻ گهريو هو، مدني سئين! آڌي ويل دعائن ۾،
فاروقيت واري صاحب، سائين عمر جي سروري.
ذي النورين جي خلعت پاتي، صاحب بيعت رضوان جو،
واهه! سخي عثمان ڀلارو، صدقي ان لئه ساهه سري.
حيدر اسد الله علي آ، تنهنجو منهنجو سائين،
علم عمل ۾ ڪافي نرالو، ماڻي ويٺو برتري.
عشره مبشره، بدري، حنيني، صُفہ وارا ماڻهو،
ساري ڄمار ”بروهي جوهر“ جوڙي پيو ٿو شاعري.