چانڊوڪي جا سڀئي نظارا صدقي صدقي مدني تان،
سچ۽ چنڊ يا اڀ جا تارا صدقي صدقي مدني تان.
”اقراء“ واري آيت آئي، ساري جڳ ۾ ٿي سرهائي،
چيٽ، ڪتيون ۽ سرءُ سيارا صدقي صدقي مدني تان.
جذبا جرڪي جاڳيا وهوا، اڀرا پڻ ٿيا ڀاڳيا وهوا،
هوش، جنون جا ڪيئي اشارا صدقي صدقي مدني تان.
روشن ٿي پيا آس جا ڏيئا، نيٺ ٻريا احساس جا ڏيئا،
شهر ۽ ڳوٺ، ٻنيون يا ٻارا صدقي صدقي مدني تان.
محنت ڪش مزدور يا هاري، ٻار ٻڍا ۽ مرد يا ناري،
ماڻهو شاهنشاهي وارا صدقي صدقي مدني تان.
عالم يا استاد خطابي، مرشد، ڪامل ۽ اصحابي،
پنهنجي وقت جا جيءَ جيارا، صدقي صدقي مدني تان.
جڳ جي جوڙ، وجود ٿو سونهي، دم دم پاڪ درود ٿو سونهي،
سنڌو، جمنا، نيل ڪنارا، صدقي صدقي مدني تان.
جيڏو مٺو آ نالو ان جو، شان به آهه نرالو ان جو،
کوڙ ” بروهي جوهر“ پارا، صدقي صدقي مدني تان.