مرڪ موحد ماڳ ملڻ لئه آهي ملي دلداري،
رب سان ناتا جوڙ نرالا نينهن لڌي نرواري.
رب سان ڪوبه شريڪ نه آهي خالص آ توحيد اها،
ڪلمي تي ويساهه مڪمل مومن جي لئه عيد اها،
سمجهه سچو قرآن سمورو وحدت جي چوياري.
کوڙ هتي نادان نه ڄاڻن الله جو فرمان اجهو،
شرڪ خدا سان ، ظلم وڏو آ فرمايو قرآن اجهو،
ان جي برابر همسر ڪونهي شان سندس آ باري.
هڪ لک چوويهه هزارن درس ڏنو الله احد،
تسبيحون به اُن جي نالي لم يولد بي نياز صمد،
آيت ڪرسي پاڻ پڙهي ڏس ٿيندي باغ بهاري.
ڄام مديني واري جي تبليغ جو مطلب آهه اهو،
ماريندڙ يا جياريندڙ يا خالق ۽ رب آهه اهو،
ظاهر باطن صاف رکو جو حڪم اٿو سرڪاري.
هڪ ڏينهن ڇڏبي ياري باشي وڃبو ڏيهه پرائي،
شال “بروهي جوهر“ تنهنجي مولا واهه ورائي،
نفسي نفسي جا ٿي هوندي تنهائي چوڌاري.