مٺي سڀ کان توحيد جي لات آ، خدا وحدہٗ لا شریک لہٗ
سدا شرڪ کان پاڪ سا ذات آ،خدا وحدہٗ لا شریک لہٗ
جو پٿر مان پاڻي ٿو پيدا ڪري،
سندس حڪم سان تار ترهو تري.
سندس حڪم آڏو عقل مات آ، خدا وحدہٗ لا شریک لہٗ
جو خلقي ۽ روزي به بخشي پيو،
عجب صورتون روز ترشي پيو.
سندس امر ۾ ڏينهن ۽ رات آ،خدا وحدہٗ لا شریک لہٗ
پٽن تي وسائي ڪڻيون ڪو ڪڪر،
ته ان کي به هوندو خدا جو امر.
سندس مِلڪ پاڻي ۽ برسات آ،خدا وحدہٗ لا شریک لہٗ
جي پُٽ بخشي ڌيئون ڏئي پاڻ ٿو،
ڪروڙن کي ڏيندو رهي ڏاڻ ٿو.
نه همسر سندس لات منات آ،خدا وحدہٗ لا شریک لہٗ
اميدون رکي ٿو هي ”جوهر“ سدا،
رهي ٿي سدائين خدا جي عطا.
جي ڏوهي کي بخشي ته ڇا بات آ،خدا وحدہٗ لا شریک لہٗ