مهينن جو سردار رمضان آ،
جو نازل ٿيو ان ۾ قرآن آ.
وسن رحمتون هر گهڙي جڳ مٿان،
کڻي آيو رحمت جو سامان آ.
فرشته صفت بڻجي ٿو آدمي،
مليو ماڻهپي کي وڏو شان آ.
رهي عام انسان پرهيزگار،
قرارن ڀريو هر ڪو انسان آ.
چيو مصطفيٰ مير نالي مٺي،
ٿيو قيد ۾ بند شيطان آ.
بڻيو جڳ سڄو جنتون، جنتون،
دلين ۾ وڌيو دين ايمان آ.
ڪيئي گل کٿوريون کڻي آيو آ،
هو موتيو، چنبيلي ۽ ريحان آ.
ٿيو ڪفر ڪافي پريشان آ،
مسلمان جي گهر جو مهمان آ.
گهرو! جو گهرو! سو ملي ٿو وڃي،
فلڪ تي عنايت جو اعلان آ.
هي ”جوهر بروهي“ گنهگار آ،
ڇڏيو بخشي! ڪافي پشيمان آ.