ڌرتي آ شرف پاتو، عالي مقام آيو،
تارن ٿي نعت ڳائي، خير الانام آيو.
انسانيت کي حاصل آهي وقار ايڏو،
جبرئيل پاڻ پڙهندو سو سو سلام آيو.
بت ڀور ٿيا، شرافت پاتي نئين حياتي،
قربان ڏيهه سارو هڪ نيڪنام آيو.
”اقراء“ جي روشنائي هن پاڻ ساڻ آندي،
جيئن پاڻ آهي سهڻو، سهڻو ڪلام آيو.
ڏهڪاري ڏاڍ وارو پرزا ٿيو سرشتو،
لک لک مبارڪون جو هي فيض عام آيو.
”جوهر بروهي“ گهوريو محبوب مصطفيٰ تان،
جو ڪائنات جي لئه بڻجي امام آيو.