وڏي سان وارو عدل جو حوالو،
آ فاروق اعظم سڀن ۾ نرالو.
گهريو مصطفيٰ جنهن کي پنهنجي دعا سان،
عمر دل لڳائي رکي مصطفيٰ سان،
ٿيو ٻاٽ اوندهه ۾ روشن اجالو.
ڪچهري ۾ آيو هو ايمان وارو،
فضائن ۾ الله اڪبر جو نعرو،
لڳو ڪفر وارن جي سيني ۾ ڀالو.
ڪلامِ خدا جي آ تمهيد وهوا،
عمر جي ڪئي رب تائيد وهوا،
مسلمان کوليو هو ڪعبي جو تالو.
نبي جو مريد آهه هي سارو عالم،
مرادِ نبي آهه فاروق اعظم،
ته حضرت عمر آ اکين ٺار نالو.
آ ”جوهر بروهي“ اها شادڪامي،
صحابن جي دم دم ڏجي پئي غلامي،
احد، بدر اندر ڪٽيو جن ڪشالو.