مٺي مدني جو همدم آ،
عمر فاروق اعظم آ.
سندس ايمان آڻڻ سان،
محمد کي سڃاڻڻ سان،
ڪفر ۾ برپا ماتم آ.
عمر حق جو به ساٿي آ،
سندس قرآن ساکي آ،
اڃاري مهل آگم آ.
جتي فاروق هوندو آ،
اتان شيطان ڀڄندو آ،
سچو انسان هر دم آ.
سدائين فڪر ۾ اوچو،
خدا جي ذڪر ۾ اوچو،
دلي دردن جو مرهم آ.
قبولي دين جي دعوت،
ملي اظهار جي قوت،
ٽٽو هر ساز سرگم آ.
ثنا ۾ ڄڻ اڌورا ٿيا،
غزل ”جوهر بروهي“ جا،
معزز آ مڪرم آ.