وڏي شان رتبي جو انسان آ،
سو عثمان، عثمان، عثمان آ.
صحابن جي سٿ ۾ هيو قطب تارو،
بلا شڪ هيو پاڻ ”نورين“ وارو،
وفادار سچو مسلمان آ.
عبادت ۾ پختو ۽ ڪامل حيا ۾،
جڳن منجهه مشهور جود و سخا ۾،
فرشتن کان زياده سندس شان آ.
انڌيرن جي آڏو ڪا روشن بتي هئي،
نبي پاڪ ان لاءِ بيعت وتي هئي،
مڃيوسين، امام شهيدان آ.
شرافت ڀرئي جي طبيعت نرالي،
سندس در تان سوالي وريو ڪونه خالي،
خدا ان جو حامي نگهبان آ.
سندس مرڪ تان گهور آ باک ويلو،
۽ محشر ۾ هوندو محمد سان ميلو،
خدا پاڪ ان تي مهربان آ.
صحابن جي سيرت دل آ موهي،
ثنا خوان آهيان اي ”جوهر بروهي“،
اهو منهنجو مقصد ۽ ايمان آ.