مان گنهگار تون ستار آهين،
منهنجا رب ڏيهه جو ڏاتار آهين.
هي فلڪ چنڊ ۽ تارا،
مست درياهه جي ڌارا،
يا ته ڌرتي جا نظارا.
ڪن ٿا تسليم ته پالڻهار آهين.
ساهه ٽوڙين ته به وهوا،
ملڪ ٻوڙين ته به وهوا،
جيءَ جوڙين ته به وهوا،
ساري مخلوق جو تون دلدار آهين
تون نظارن جو به سائين،
ساهه وارن جو به سائين،
۽ قرارن جو به سائين،
آهي اقرار ته تون جيءَ جيار آهين.
تون ته تقدير جو مالڪ،
سوچ تدبير جو مالڪ،
ساهه ۽ سير جو مالڪ،
ها ته ”جوهر“ جو به تون ئي نگهدار آهين.