رب تعاليٰ جڳ کي جيوت ٿو ڏئي،
هر ضرورت جي به پورت ٿو ڏئي.
رات کانپوءِ ڏينهن آڻي ٿو اهو،
سوڪ آڻي مينهن آڻي ٿو اهو،
ساهه بخشي قوت قوت ٿو ڏئي.
هو ڏئي عزت ۽ ذلت من يشاءُ،
گلشنن کي گل ڏئي، گل کي هڳاءُ،
زندگي کي سونهن صورت ٿو ڏئي.
چنڊ سج جو ۽ ستارن جو ڌڻي،
بي سهارن لئه سهارن جو ڌڻي،
درد ويلي فرق فرحت ٿو ڏئي.
مرض ويلي ٿي شفا ايوب کي،
هن ڏنو موٽائي پٽ يعقوب کي،
غم ڏئي يا دل راحت ٿو ڏئي.
گهر سفر ۾ ساٿي آ سبحان آ،
حال هيڻن لئه سدا رحمان آ،
سچ جي ”جوهر“ کي جرئت ٿو ڏئي.