چانڊوڪي جا کوڙ حوالا گهور ٿيا،
ارڏا، ڏاها، اوچا نالا گهور ٿيا.
واهه! پرين جي پِڪ مبارڪ آب حيات،
ڪوثر، زم زم پاڪ پيالا گهور ٿيا.
پيشاني ۾، سونهن سهائو، باک ڦٽي،
اوندهه مهل جا نور اجالا گهور ٿيا.
ڪاري ڪڪر کي رنگ مليو آ، زلفن مان،
وسڪارا، آگم ۽ جهڙالا گهور ٿيا.
پاڪ پگهر ۾ هٻڪارون ئي هٻڪارون،
بوءِ کٿوري، عطر، مصالا گهور ٿيا.
صورت سهڻي سيرت، دليون موهي ڇڏيون،
بدر، احد ۾ مڙس نرالا گهور ٿيا.
ها ته ”بروهي جوهر“ ڇا ڇا نعت لکي،
جنهن نالي تي گيت جمالا گهور ٿيا.