ڪون و مڪان ۾ بس الله بي مثل آ،
ڪر ڳالهه دل جي کولي، مڃندو هو هر سوال آ.
راحم رحيم سائين، قادر ڪريم سائين،
حاڪم حڪيم سائين، باقي آ لازوال آ.
تنها آ ذات ان جي، ازلي صفات ان جي،
ڏس لم يلد جي ٻولي، نه ڪو اهل ۽ عيال آ.
الله ذات اڪبر، ناهي سندس ڪو همسر،
نقصان فائدو بس بخشيندو ذوالجلال آ.
”ليس کمثلہ“ آ ۽ شان وحده آ،
دلين جا راز ڄاڻي، ڄاڻيندو هر حوال آ.
قرآن ڪلام ان جو، آ فيض عام ان جو،
سندس صفت وڏي آ ”جوهر“ کي ڇا مجال آ.