برسات خدا جي رحمت آ، رحمت کي بہ آفت ڇو چئجي؟
پاڻي سان ئي زنده ھيون، پاڻيءَ کي مصيبت ڇو چئجي؟
جي مينھن نہ پئي جر جو پاڻي پڻ، زهر ڀريو ٿي ويندو آ،
برسات ڪري ٿي انکي مٺو، انھيءَ کي زحمت ڇو چئجي؟
هفتن کان اڳي اطلاع هيو، ڀرپور ڪڪر گجندا ٿا اچن،
اطلاع ٻڌي بي چين نہ ٿيا، انھيءَ کي شرافت ڇو چئجي؟
سم نالن جي کاٽي نہ ڪيئون، ابتا نہ وهن ڀلا ڪيئن وهن،
رشوت لاءِ فنڊ ورهايا ويا، انھيءَ کي قناعت ڇو چئجي؟
جن ملڪن ۾ برسات نہ ٿي، سي قحط زده ٿي ويندا هن،
هي مالڪ آھي ڪرم ڪيو، انھيءَ کي قيامت ڇو چئجي؟
غفلت سان ٻوڙايا وياسين، پوءِ بہ پگهارون پيون ڪٽجن،
نا اهل ئي “بيوس” ٿاڦيل هن، غفلت کي حڪمت ڇو چئجي؟