شاعري

دانھون ٻوڙيل ديس جون

”بيوس“ بخش علي چانڊيو ھڪ حساس شاعر، استاد ۽ سماجي ڪارڪن آھي. سنڌ ۾ جولاءِ ۽ آگسٽ 2022ع جي غير معمولي برساتن ۽ ٻوڏ جي تباهيءَ جتي لکين ماڻھن کي معاشي بدحالي، ڪيمپن ۾ لاوارثي ۽ دربدريءَ جي وَر ڪيو، اتي بدانتظامي، اقربا پروري، ڪرپشن ۽ واڳ ڌڻين جي بي حسيءَ وڏي انساني الميي کي جنم ڏنو. ان صورتحال ۾ ”بيوس“ بخش علي چانڊيي جي قلم مان هي سٽون سرجي نڪتيون، جيڪي ڪتابي صورت ۾ اوهان جي آڏو آهن. هُن ساڃاهوند ۽ سماجي ڪارڪن جي حيثيت سان ان سموري لڏپلاڻ، ڪيمپن جي وهنوار ۽ امدادي ورڇ سميت مڙني مامرن کي ويجهڙائيءَ کان ڏٺو ۽ انھن سڀني پيڙائن ۽ ڀوڳنائن کي محسوس ڪيو ۽ ان کي پنھنجي شاعريءَ ۾ قلمبند ڪيو آهي. 

Title Cover of book دانھون ٻوڙيل ديس جون

مولا سائين رحم ڪجانءِ، هي سھڻ نہ جھڙا سور،

مولا سائين رحم ڪجانءِ، هي سھڻ نہ جھڙا سور،
ٻنيون ٻارا، ڄڻ ڪي ڍنڍون، پاڻيءَ سان ڀرپور.

ونئڻ بہ ويا ۽ تر بہ سڪي ويا، پاڻي ٿي ويا خواب،
گهر ويا ۽ گهاٽ ويا، ٿا گهائين بڇڙيءَ بک جا گهور.

بيشڪ رحمت آھي هيءَ برسات مگر مان ڇا ڪريان؟
انڌن ٻوڙن جي آ هٿ ۾، منھنجي قسمت جو نہ قصور.

ڪيئن نہ روئان، ڪيئن نہ تڙپان، لڙڪ لڪايان ڪيئن؟
هيل بہ پنهجا خواب نہ پورا، ٿي ويا سارا چڪنا چور.

قرض کنيو هو هيل بہ ڏاڍو، بيماريءَ جي حالت ۾،
وياج بہ ان تي چڙهندو ويو آ، موٽايان ڪيئن مور.

“بيوس” آخر ڪيسيتائين، ڪئمپن ۾ ۽ بي گهر هوندس،
گرنھہ ملي تہ بہ پينونءَ وانگر، ناهي هيءُ منظور.