شاعري

دانھون ٻوڙيل ديس جون

”بيوس“ بخش علي چانڊيو ھڪ حساس شاعر، استاد ۽ سماجي ڪارڪن آھي. سنڌ ۾ جولاءِ ۽ آگسٽ 2022ع جي غير معمولي برساتن ۽ ٻوڏ جي تباهيءَ جتي لکين ماڻھن کي معاشي بدحالي، ڪيمپن ۾ لاوارثي ۽ دربدريءَ جي وَر ڪيو، اتي بدانتظامي، اقربا پروري، ڪرپشن ۽ واڳ ڌڻين جي بي حسيءَ وڏي انساني الميي کي جنم ڏنو. ان صورتحال ۾ ”بيوس“ بخش علي چانڊيي جي قلم مان هي سٽون سرجي نڪتيون، جيڪي ڪتابي صورت ۾ اوهان جي آڏو آهن. هُن ساڃاهوند ۽ سماجي ڪارڪن جي حيثيت سان ان سموري لڏپلاڻ، ڪيمپن جي وهنوار ۽ امدادي ورڇ سميت مڙني مامرن کي ويجهڙائيءَ کان ڏٺو ۽ انھن سڀني پيڙائن ۽ ڀوڳنائن کي محسوس ڪيو ۽ ان کي پنھنجي شاعريءَ ۾ قلمبند ڪيو آهي. 

Title Cover of book دانھون ٻوڙيل ديس جون

مصيبت جي صفا ماريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث،

مصيبت جي صفا ماريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث،
حڪمرانيءَ هٿان هاريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.

نہ ئي ڪو ڳوٺ آ باقي، نہ ڪو رستو بچيو آھي،
ڪريل گهرڙا ڀتيون ڏاريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.

اڃا ساڳي ڪرپشن آ، خدا جو خوف ئي ڪونھي،
وڏا ڌاڙيل ھن ڌاريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.

ڪورونا جي وبا جا ڏک، اڃا دل تان لٿا ناهن،
وري نئين باھہ آ ٻاريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.

اسان جا هيءُ ڪامورا، شھنشاھہ معظم ڏس،
عياشين تي انڌا کاريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.

وڏي برسات ۽ طوفان، ڍنڍون ڍورا پيا اٿلي،
اڳئي مسڪين آزاريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.

وڏيرا ۽ وڏا ماڻھو، ڦرن احساس کان عاري،
سدا پيتل سدا پياريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.

وسي ٿو وڏڦڙو “بيوس” زخم دل جا پون اٿلي،
گهڻي تڪليف ۾ گهاريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.