مصيبت جي صفا ماريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث،
حڪمرانيءَ هٿان هاريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.
نہ ئي ڪو ڳوٺ آ باقي، نہ ڪو رستو بچيو آھي،
ڪريل گهرڙا ڀتيون ڏاريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.
اڃا ساڳي ڪرپشن آ، خدا جو خوف ئي ڪونھي،
وڏا ڌاڙيل ھن ڌاريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.
ڪورونا جي وبا جا ڏک، اڃا دل تان لٿا ناهن،
وري نئين باھہ آ ٻاريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.
اسان جا هيءُ ڪامورا، شھنشاھہ معظم ڏس،
عياشين تي انڌا کاريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.
وڏي برسات ۽ طوفان، ڍنڍون ڍورا پيا اٿلي،
اڳئي مسڪين آزاريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.
وڏيرا ۽ وڏا ماڻھو، ڦرن احساس کان عاري،
سدا پيتل سدا پياريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.
وسي ٿو وڏڦڙو “بيوس” زخم دل جا پون اٿلي،
گهڻي تڪليف ۾ گهاريل، ٻڏل سنڌ جو خدا وارث.