اٿو اٿو اي دل گهريا! سچا سپوت، ساٿيو اٿو،
سڏي ٿو ديس دلربا، اوهان کي ڇا ٿيو اٿو.
اٿو ۽ ايڌي ٿي پئو، سڀن جي سار پيا لھو،
وڏو آ قھر ڪيس ٿيو، وڏو هي حادثو اٿو.
چپو چپو اٿو ٻڏل، ڳليون سڄيون ٻڏي ويون،
ڪڻو ڪڻو ٿي ڪئمپ ۾، آ هر ڄڻو پڳو اٿو.
رڳو نہ پنھنجو گهر بچي، بچائڻو آ ڳوٺ کي،
اچو هلي ڪو بند ٻڌون، هلي ٻنڊا ڏيو اٿو.
ٻڌيءَ جي راھہ تي هلو، ۽ يڪمشت ٿي پئو،
هلو هلو ۽ ساٿ کي بہ خود سنڀاريو اٿو.
ڀلا هي سادگي بہ ڇو ڀلا، هي بيوسي بہ ڇو؟
سڏايو ائين نہ “بيوس” ۽ سڀن کي ڏس ڏيو اٿو.