شاعري

دانھون ٻوڙيل ديس جون

”بيوس“ بخش علي چانڊيو ھڪ حساس شاعر، استاد ۽ سماجي ڪارڪن آھي. سنڌ ۾ جولاءِ ۽ آگسٽ 2022ع جي غير معمولي برساتن ۽ ٻوڏ جي تباهيءَ جتي لکين ماڻھن کي معاشي بدحالي، ڪيمپن ۾ لاوارثي ۽ دربدريءَ جي وَر ڪيو، اتي بدانتظامي، اقربا پروري، ڪرپشن ۽ واڳ ڌڻين جي بي حسيءَ وڏي انساني الميي کي جنم ڏنو. ان صورتحال ۾ ”بيوس“ بخش علي چانڊيي جي قلم مان هي سٽون سرجي نڪتيون، جيڪي ڪتابي صورت ۾ اوهان جي آڏو آهن. هُن ساڃاهوند ۽ سماجي ڪارڪن جي حيثيت سان ان سموري لڏپلاڻ، ڪيمپن جي وهنوار ۽ امدادي ورڇ سميت مڙني مامرن کي ويجهڙائيءَ کان ڏٺو ۽ انھن سڀني پيڙائن ۽ ڀوڳنائن کي محسوس ڪيو ۽ ان کي پنھنجي شاعريءَ ۾ قلمبند ڪيو آهي. 

Title Cover of book دانھون ٻوڙيل ديس جون

اٿو اٿو اي دل گهريا! سچا سپوت، ساٿيو اٿو،

اٿو اٿو اي دل گهريا! سچا سپوت، ساٿيو اٿو،
سڏي ٿو ديس دلربا، اوهان کي ڇا ٿيو اٿو.

اٿو ۽ ايڌي ٿي پئو، سڀن جي سار پيا لھو،
وڏو آ قھر ڪيس ٿيو، وڏو هي حادثو اٿو.

چپو چپو اٿو ٻڏل، ڳليون سڄيون ٻڏي ويون،
ڪڻو ڪڻو ٿي ڪئمپ ۾، آ هر ڄڻو پڳو اٿو.

رڳو نہ پنھنجو گهر بچي، بچائڻو آ ڳوٺ کي،
اچو هلي ڪو بند ٻڌون، هلي ٻنڊا ڏيو اٿو.

ٻڌيءَ جي راھہ تي هلو، ۽ يڪمشت ٿي پئو،
هلو هلو ۽ ساٿ کي بہ خود سنڀاريو اٿو.

ڀلا هي سادگي بہ ڇو ڀلا، هي بيوسي بہ ڇو؟
سڏايو ائين نہ “بيوس” ۽ سڀن کي ڏس ڏيو اٿو.