شاعري

دانھون ٻوڙيل ديس جون

”بيوس“ بخش علي چانڊيو ھڪ حساس شاعر، استاد ۽ سماجي ڪارڪن آھي. سنڌ ۾ جولاءِ ۽ آگسٽ 2022ع جي غير معمولي برساتن ۽ ٻوڏ جي تباهيءَ جتي لکين ماڻھن کي معاشي بدحالي، ڪيمپن ۾ لاوارثي ۽ دربدريءَ جي وَر ڪيو، اتي بدانتظامي، اقربا پروري، ڪرپشن ۽ واڳ ڌڻين جي بي حسيءَ وڏي انساني الميي کي جنم ڏنو. ان صورتحال ۾ ”بيوس“ بخش علي چانڊيي جي قلم مان هي سٽون سرجي نڪتيون، جيڪي ڪتابي صورت ۾ اوهان جي آڏو آهن. هُن ساڃاهوند ۽ سماجي ڪارڪن جي حيثيت سان ان سموري لڏپلاڻ، ڪيمپن جي وهنوار ۽ امدادي ورڇ سميت مڙني مامرن کي ويجهڙائيءَ کان ڏٺو ۽ انھن سڀني پيڙائن ۽ ڀوڳنائن کي محسوس ڪيو ۽ ان کي پنھنجي شاعريءَ ۾ قلمبند ڪيو آهي. 

Title Cover of book دانھون ٻوڙيل ديس جون

عالم جا ﷲ مٺا، هن هيڻي جو هيءُ حال ڏسين ٿو،

عالم جا ﷲ مٺا، هن هيڻي جو هيءُ حال ڏسين ٿو،
سنڌ سراپا سور بڻيل آ، جيئڻ ٿيو جنجال ڏسين ٿو.

بيشڪ هيءَ برسات سڀن لئہ، رحمت جو وسڪار هئي،
ليڪن ان کي زحمت ٺاهيئون، چالاڪي ۽ چال ڏسين ٿو.

منھنجا سائين تنھنجا ٻانھا، تنھنجي در تي دانھين ٿا،
ظالم رئيس وڏيرا قاتل، سنڌ جا هيءُ دجال ڏسين ٿو.

هِن پاسي بي ظالم آھن، هُن پاسي بہ تہ ساڳيا ظالم،
هيءَ نہ مارين، هو ماريندا، ڌوُتا ڌاڙيوال ڏسين ٿو.

تنهجي هر تخليق مڪمل، بيشڪ تر بہ تفاوت ڪونھي،
ليڪن فطرت جا هي دشمن، رهزن تيرنھن تال ڏسين ٿو.

مظلومن جون آھون ٻُڌ، اي مالڪ! محشر برپا ڪر،
جن کي ٻوڙي ماريو ويو آ، تن جي صورتحال ڏسين ٿو.

مجبورن جو مال جنين بي، کاڌو تن جو ڦاڙج پيٽ،
وحشي وڪڻي کائن ويٺا، رعيت جا رکوال ڏسين ٿو.

“بيوس” جون آھون ۽ دانھون، عرش عظيم تي پھتيون آھن،
بيشڪ منھنجي دل جوسارو، سورن جو احوال ڏسين ٿو.