برسات ڪيا ماندا، فڪرات ڪيا ماندا،
مسڪين مٺا مارو، حالات ڪيا ماندا.
هو روڊن رستن سان، بيچين پيا ڏسجن،
هر ڏينھن مصيبت آ، هر رات ڪيا ماندا.
بک اڃ جي حالت آ، پاڻي بہ سٺو ڪونھي،
ٻيو مرض وبائيءَ جي، اثرات ڪيا ماندا.
اسڪول انھن جي ۾، چوپايا ٻڌل آھن،
اونداھہ انڌاريءَ جي، ظلمات ڪيا ماندا.
رئيساڻن بنگلن تي، نوڪر ٿي سدا رهيا،
ڪا عزت اتي ڪانھي، جذبات ڪيا ماندا.
ووٽن جي ڏينھن ۾، هو ڀاءُ سڏيندو هو،
اڄ بيھي ان نہ ڪئي، ملاقات ڪيا ماندا.
نيڻن مان نير وهن، رڪجن بہ ڀلا ڇا لئہ،
ٿي “بيوس” ڏنگ هڻي، ان ڏات ڪيا ماندا.