شاعري

دانھون ٻوڙيل ديس جون

”بيوس“ بخش علي چانڊيو ھڪ حساس شاعر، استاد ۽ سماجي ڪارڪن آھي. سنڌ ۾ جولاءِ ۽ آگسٽ 2022ع جي غير معمولي برساتن ۽ ٻوڏ جي تباهيءَ جتي لکين ماڻھن کي معاشي بدحالي، ڪيمپن ۾ لاوارثي ۽ دربدريءَ جي وَر ڪيو، اتي بدانتظامي، اقربا پروري، ڪرپشن ۽ واڳ ڌڻين جي بي حسيءَ وڏي انساني الميي کي جنم ڏنو. ان صورتحال ۾ ”بيوس“ بخش علي چانڊيي جي قلم مان هي سٽون سرجي نڪتيون، جيڪي ڪتابي صورت ۾ اوهان جي آڏو آهن. هُن ساڃاهوند ۽ سماجي ڪارڪن جي حيثيت سان ان سموري لڏپلاڻ، ڪيمپن جي وهنوار ۽ امدادي ورڇ سميت مڙني مامرن کي ويجهڙائيءَ کان ڏٺو ۽ انھن سڀني پيڙائن ۽ ڀوڳنائن کي محسوس ڪيو ۽ ان کي پنھنجي شاعريءَ ۾ قلمبند ڪيو آهي. 

Title Cover of book دانھون ٻوڙيل ديس جون

روڊ نہ ڪوئي رستو ملي ٿو، کوڙ رلي ويا راهن ۾،

روڊ نہ ڪوئي رستو ملي ٿو، کوڙ رلي ويا راهن ۾،
جيڏانھن تيڏانھن ڪٽ لڳي ويا، سنڌ سموري دانھن ۾.

جيڪي جت هئا، سي اتي ئي قابو ٿي ۽ ڪٽجي ويا،
بک ۽ اڃ تي ڦاٿل ماڻھو، تڙپن موت جي ٻانھن ۾.

قومي رستو ڪوئي تہ کولي، مجبورن جي سار لھو،
موٽر وي جا ڪاڏي ويا، ڪھڙين سي بہ صلاحن ۾.

هوڏانھن هو مھراڻ بہ سارو، ڪٽيل آھي ڪنبن وارو،
پاڻي ان تي ائين هلي ٿو، وهندو آھي جيئن واهن ۾.

هينئن چون پيا روڊ ٽٽل آ، موري کان مٽيارين تائين،
پوري پاڪستان جي ٽرئفڪ، رليل ريھن، دانھن ۾.

سيوهڻ، دادو، ڀانن وارا، هڪ ٻئي کان ٿيا الڳ ويچارا،
ميھڙ وانگر لوڙين ويٺا، اڻ ڄاتل، ڪن تہ گناهن ۾.

ڦل شھر کان اچن پيا سارا، ڏسجن ٿا سڀ يار ڏکارا،
“بيوس” چئي شل هجن سمورا، رب سائينءَ جي پناهن ۾.