شاعري

دانھون ٻوڙيل ديس جون

”بيوس“ بخش علي چانڊيو ھڪ حساس شاعر، استاد ۽ سماجي ڪارڪن آھي. سنڌ ۾ جولاءِ ۽ آگسٽ 2022ع جي غير معمولي برساتن ۽ ٻوڏ جي تباهيءَ جتي لکين ماڻھن کي معاشي بدحالي، ڪيمپن ۾ لاوارثي ۽ دربدريءَ جي وَر ڪيو، اتي بدانتظامي، اقربا پروري، ڪرپشن ۽ واڳ ڌڻين جي بي حسيءَ وڏي انساني الميي کي جنم ڏنو. ان صورتحال ۾ ”بيوس“ بخش علي چانڊيي جي قلم مان هي سٽون سرجي نڪتيون، جيڪي ڪتابي صورت ۾ اوهان جي آڏو آهن. هُن ساڃاهوند ۽ سماجي ڪارڪن جي حيثيت سان ان سموري لڏپلاڻ، ڪيمپن جي وهنوار ۽ امدادي ورڇ سميت مڙني مامرن کي ويجهڙائيءَ کان ڏٺو ۽ انھن سڀني پيڙائن ۽ ڀوڳنائن کي محسوس ڪيو ۽ ان کي پنھنجي شاعريءَ ۾ قلمبند ڪيو آهي. 

Title Cover of book دانھون ٻوڙيل ديس جون

سيوهڻ، دادو، جوهيءَ وارا، آھن سي سڀ پيارا ماڻھو،

سيوهڻ، دادو، جوهيءَ وارا، آھن سي سڀ پيارا ماڻھو،
پنج يوسيون بہ تہ پنھنجون آھن، پنهجا مٺڙا سارا ماڻھو.

منڇر کان جو ڪٽ ڏنو اٿن، ڪيسيتائين ويندو الائي،
پاڻي پنھنجو رستو وٺندو، دنگ تہ ڪاٿي ٿيندو الائي،
هيڏو بحر آ کٽندي، کٽندي، ڇاڇا هو ٻوڙيندو الائي،
مسڪينن جا گهر بہ هوندا، لڙھندا ڪي لھوارا ماڻھو.

پنج يوسيون ٿوريون تہ نہ آهن، جيڪي ملياميٽ ڪندو،
ساريون، ونئڻ، ڪمند پڻ ھوندا، جيڪي اندر پيٽ ڪندو،
ڪڏھن سڪندو ڪل نہ آھي، ظاهر ڪڏھن ٻيٽ ڪندو،
برباديءَ جي رستي جا ڪيئي، راهي ٿيا ويچارا ماڻھو.

ٻوڙيو ٿا جي هٿ سان تن جي، سار بہ لھجو دلبر سائين،
ساري سنڌ جا ٻوڏ سٽيل ٿا، دانھون ڪن پيا هيسيتائين،
آخر سبز ستابي سنڌ سان، هي ويڌن رهندي ڪيسيتائين،
جلد بحالي ۽ مدد گهرن پيا، بي گهر ۽ بي سھارا ماڻھو.

جوهيءَ وارن ٻيهر پنھنجي، مڙسيءَ کي ورجايو آھي،
رنگ بند کي مضبوط ڪندي ۽ پنھنجو پاڻ ملھايو آھي،
“بيوس” تن جي عظمت کي، مون شعرن ۾ پئي ڳايو آھي،
شال هجن آباد سي، مڙسي ۽ همت ۾ بہ سگهارا ماڻھو.