اٿي پئو او مزدور، هاري اٿي پئو،
سڏيو ڀونءِ آهي، ڀلاري اٿي پئو.
اچو ۽ امڙ جي اچي ٿڃ ملھايو،
اها ماءُ جيجل، سونھاري اٿي پئو.
وڏيرن زمينون بچائڻ جي خاطر،
ڪئي ڳوٺ ٻوڙڻ جي تياري اٿي پئو.
اوهان جي ڏسن راھہ مجبور ڀائر،
مڱڻھار، چانڊيه، مزاري اٿي پئو.
ڪري ٻوڏ بي گهر ڇڏيا کوڙ آھن،
سڀئي رند، کوسا، لغاري اٿي پئو.
اٿو سيال، سوهو، سميجا سڏن ٿا،
وڳڻ، ڦل، ميمڻ، لشاري اٿي پئو.
جتي بي ضرورت اتي يار پھچو،
چنہ، جعفري ۽ جماري اٿي پئو.
ڪئيمپن ۾ ماني ۽ پاڻي پڄايو،
ڀڄايو بکون، ڏک، بيماري، اٿي پئو.
ڪيو ٿا محبت، تہ “بيوس” نڀايو،
نڀايو اچي محب، ياري اٿي پئو.
****