هزار دل ۾ سوال آھن، جواب آخر وٺون تہ ڪنھن کان؟
ڪمال بدران زوال ڇو آ، حساب آخر وٺون تہ ڪنھن کان؟
سدائين ڌوڪا ڏنا ويا هن، اسان اڃا بي انھن جي پويان،
رڍن جي اڳيان وڄائجن جي، رباب آخر وٺون تہ ڪنھن کان؟
اسان جا ويري ٻيا نہ آھن، اسان کي پنھنجن پڇاڙيو آ،
ڦٽي وئي ننڊ نيڻ آلا، خواب آخر وٺون تہ ڪنھن کان؟
فقط اهائي خطا ڪئي آ، ڪنڊن کي پاڻي ڏنو نہ آھي،
گناھہ سارا ڳچيءَ ۾ آهن، ثواب آخر وٺون تہ ڪنھن کان؟
نہ ٿا لڪائي سگهون او “بيوس”، زخم اندر جا ڪڙھن پيا ٿا،
بجاءِ امرت، زهر ڏنائون، دوا بہ آخر وٺون تہ ڪنھن کان؟
****