شاعري

دانھون ٻوڙيل ديس جون

”بيوس“ بخش علي چانڊيو ھڪ حساس شاعر، استاد ۽ سماجي ڪارڪن آھي. سنڌ ۾ جولاءِ ۽ آگسٽ 2022ع جي غير معمولي برساتن ۽ ٻوڏ جي تباهيءَ جتي لکين ماڻھن کي معاشي بدحالي، ڪيمپن ۾ لاوارثي ۽ دربدريءَ جي وَر ڪيو، اتي بدانتظامي، اقربا پروري، ڪرپشن ۽ واڳ ڌڻين جي بي حسيءَ وڏي انساني الميي کي جنم ڏنو. ان صورتحال ۾ ”بيوس“ بخش علي چانڊيي جي قلم مان هي سٽون سرجي نڪتيون، جيڪي ڪتابي صورت ۾ اوهان جي آڏو آهن. هُن ساڃاهوند ۽ سماجي ڪارڪن جي حيثيت سان ان سموري لڏپلاڻ، ڪيمپن جي وهنوار ۽ امدادي ورڇ سميت مڙني مامرن کي ويجهڙائيءَ کان ڏٺو ۽ انھن سڀني پيڙائن ۽ ڀوڳنائن کي محسوس ڪيو ۽ ان کي پنھنجي شاعريءَ ۾ قلمبند ڪيو آهي. 

Title Cover of book دانھون ٻوڙيل ديس جون

عذابن ۾ سنڌ جي آ حالت نرالي،

عذابن ۾ سنڌ جي آ حالت نرالي،
ٿاڦيل سمورا سي موڙهل، موالي،
ندورا، نڀاڳا، ڇسا سڀ حوالي،
چون ڀان وارا ڪريو شھر خالي.

سڄي سنڌ ھٿ ساڻ ٻوڙين پيا،
بندن کي بہ ڪٽ ڏئي ٽوڙين پيا،
ٻڌايو تہ مسڪين ڪاڏي وڃن،
ڀلا ڪيترو سھن جاني ۽ مالي،
عذابن ۾ سنڌ جي آ حالت نرالي.

اچانڪ چون ٿا اٿو جلد نڪرو،
ڇڏڻ گهر پنھنجو ايڏو ناھہ سٿرو،
هي سامان اڇلي رڳو سر بچايو،
ڪجان خير هاڻي وسيلا ۽ والي،
عذابن ۾ سنڌ جي آ حالت نرالي.

سڀن جو اچي ساھہ مٺ ۾ ويو آ،
کُپي ڪو وڏو ڪان پٺ ۾ ويو آ،
ليڊر اسان جا سڄڻ ڪونہ ٿيندا،
اسين آهيون آقا سندءِ در سوالي،
عذابن ۾ سنڌ جي آ حالت نرالي.

سڄي سنڌ ٻوڙي اهي دم پٽيندا،
وتن پيا واهن جا، ڪپر ڪٽيندا،
سڀئي رات جاڳي ۽ پھرا ڏين پيا،
اچي دؤر ويو آھي، يارو دجالي،
عذابن ۾ سنڌ جي آ حالت نرالي.

نوشھرو، ڦل يا ڀريا ۽ ڪنڊيارو،
وڏي خوف ۾ سڀ اونداھہ انڌارو،
چون ٿا تہ ڪئنال کي ڪٽ ڏيندا،
آڻي ڏيندا “بيوس”، بک ۽ بدحالي،
عذابن ۾ سنڌ جي آ حالت نرالي.