شاعري

دانھون ٻوڙيل ديس جون

”بيوس“ بخش علي چانڊيو ھڪ حساس شاعر، استاد ۽ سماجي ڪارڪن آھي. سنڌ ۾ جولاءِ ۽ آگسٽ 2022ع جي غير معمولي برساتن ۽ ٻوڏ جي تباهيءَ جتي لکين ماڻھن کي معاشي بدحالي، ڪيمپن ۾ لاوارثي ۽ دربدريءَ جي وَر ڪيو، اتي بدانتظامي، اقربا پروري، ڪرپشن ۽ واڳ ڌڻين جي بي حسيءَ وڏي انساني الميي کي جنم ڏنو. ان صورتحال ۾ ”بيوس“ بخش علي چانڊيي جي قلم مان هي سٽون سرجي نڪتيون، جيڪي ڪتابي صورت ۾ اوهان جي آڏو آهن. هُن ساڃاهوند ۽ سماجي ڪارڪن جي حيثيت سان ان سموري لڏپلاڻ، ڪيمپن جي وهنوار ۽ امدادي ورڇ سميت مڙني مامرن کي ويجهڙائيءَ کان ڏٺو ۽ انھن سڀني پيڙائن ۽ ڀوڳنائن کي محسوس ڪيو ۽ ان کي پنھنجي شاعريءَ ۾ قلمبند ڪيو آهي. 

Title Cover of book دانھون ٻوڙيل ديس جون

او ڊاڪٽر ڏي ڪا اهڙي دوا، اٺ ڏينھن تہ بک ئي ڪين لڳي،

او ڊاڪٽر ڏي ڪا اهڙي دوا، اٺ ڏينھن تہ بک ئي ڪين لڳي،
اسين جيسيتائين گهر نہ پڄون، ڪا گرمي لک ئي ڪين لڳي.

شل مولا پنھنجو ڪرم ڪري، تہ هي ٻوڏون پاڻي ختم ٿين،
نہ تہ وينداسين سڀ مفت مري، ڪو ڀائر اُخ ئي ڪين لڳي.

هن ڪئمپ ۾ ٽي سئو پڪ ٿيندا، يا تہ اڃا ڪجهہ وڌ ماڻھو،
پر ايترڙو ڀت مس ٿا ڏين، معصوم جي ڪُک ئي ڪين لڳي.

پاڻي بہ تہ چهرو آ ٻاڙو هتي، ڊپ ٿئي ٿو تہ بيماري نہ لڳي،
شل! اهڙو ڪر مضبوط خدا، تڪليف يا جُک ئي ڪين لڳي.

ٽن ڏينھن کان معصوم بکيا، امداد اسان کي ڪجهہ نہ ملي،
مجبورن ان کي منٿ ڪئي، جنھن سان ڪا نُک ئي ڪين لڳي.

او سائين هاڻي ڪرم ڪجان، شل ايئن مصيبت ڪانہ اچي،
ٿي پيا “بيوس” مجبور آهيون، هن ڏُک سان ڏُک ئي ڪين لڳي.